Санаи 11-уми апрели соли 2025 дар ҳошияи Даҳаи муаррифии илми академии тоҷик дар Институти иқтисодиёт ва демографияи Академияи миллии илмҳои Тоҷикистон хониши сиёсӣ баргузор гардид. Чорабинии мазкур бо сухани ифтитоҳии муовини директори Институт оид ба корҳои илм ва таълим, д.и.и., профессор Мирсаидов А.Б. оғоз гардид.
Сипас, мудири шуъбаи таҳқиқоти демографӣ, н.и.и. Субҳонов А.И. дар мавзуи «Хусусиятҳои рушди демографӣ дар Тоҷикистон» баромад намуданд. Зикр гардид, ки вазъи кунунии демографӣ дар кишвар, аз як тараф идомаи як қатор равандҳои иҷтимоию демографӣ мебошад, ки ба нимаи дуюми асри XX, яъне давраи сотсиалистӣ хосанд ва аз тарафи дигар, он тағйироти зиедеро дар сохтори аҳолӣ, дар шароити такрористеҳсоли инсон ва тамоми аҳолӣ инъикос мекунад. Аммо ин равандҳо дар ҷомеаҳои гуногуни гузариш ба таври гуногун рушд карданд. Дар натиҷа, дар ҳар як кишвари пасошӯравӣ вазъияти демографии хоси он ба вуҷуд омад, ки ин ҳолат ба Ҷумҳурии Тоҷикистон, низ дахл дорад. Тадқиқотҳо нишон медиҳанд, ки Тоҷикистон дар оғози марҳилаи дуюми гузариши демографӣ қарор дорад. Ин марҳила бо тағйироти ғайричашмдошти афзоиши таваллуд, ки бо баланд шудани сатҳи зиндагии аҳолӣ (баланд шудани даромади пулӣ) алоқаманд аст, хос аст.
Ходимони илмии Институт академики АМИТ, доктори илмҳои иқтисодӣ, профессор Қаюмов Н.Қ., д.и.к. Садридинов С., д.и.и. Хоналиев Н.Х., н.и.и. Обидов К.Р. ва дигарон дар қисмати муҳокимаи маъруза хеле фаъолона иштирок карданд ва доир ба афзалиятнокии масъалаи хусусиятҳои рушди демографӣ ва таъсири он ба рушди иқтисодиёти миллӣ, беҳтар гардидани сатҳи зиндагии аҳолӣ ва раванди рушди кишвар фикру ақидаи худро пешниҳод карданд.








Адиб, олим ва асосгузори адабиёти муосири тоҷик. Аввалин Президенти Академияи илмҳои Ҷумҳурии Тоҷикистон. Муаллифи асарҳои «Таърихи амирони манғитияи Бухоро», «Таърихи инқилоби фикрӣ дар Бухоро», «Намунаи адабиёти тоҷик», «Дохунда», «Ғуломон», «Ёддоштҳо» ва дигар асарҳо, ки ба 29 забони хориҷӣ нашр шудаанд.
Олим, академики Академияи Илмҳои ИҶШС, арбоби ҳизбӣ ва давлатӣ, муаллифи китоби оламшумули «Тоҷикон» ва зиёда аз 300 асару мақолаҳо.
Шоири халқӣ, раиси Иттифоқи нависандагони Тоҷикистон, Қаҳрамони меҳнати сотсиалистӣ, Раиси Кумитаи якдилии халқҳои Осиё ва Африқо. Барои достонҳои «Қиссаи Ҳиндустон»(1948), «Ҳасани аробакаш», «Чароғи абадӣ», «Садои Осиё»,(1960) «Ҷони ширин» (1963) бо ҷоизаҳои давлатии ИҶШС, ҶШС Тоҷикистон ва байналмилалии ба номи Ҷ. Неҳру (1967) сарфароз шуда буд.
Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон. 19 ноябри соли 1992 дар иҷлосияи XVI Шўрои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон раиси Шўрои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон, 6 ноябри соли 1994 бори аввал, солҳои 1999, 2006 ва 2013 Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон интихоб гардидаст.
Нусратулло Махсум (Лутфуллоев) ходими давлатӣ ва ҳизбӣ. Солҳои 1924-1926 раиси Кумитаи инқилобии ҶМШС Тоҷикистон, солҳои 1926-1933 раиси Кумитаи Иҷроияи Марказии ҶШС Тоҷикистон.
Ходими давлатӣ ва ҳизбӣ. Солҳои 1929-1931 котиби Ҳизби коммунистии ҶШС Тоҷикистон, солҳои 1933-1937 Раиси Кумитаи Иҷроияи Марказии ҶШС Тоҷикистон.



