Тоҷикӣ
Русский
English
Санаи 21.02.22 дар толори АМИТ таҳти унвони "Густариши тафаккури дунявӣ дар Ҷумҳурии Тоҷикистон" Конференсияи илмӣ-оммавӣ доир гардид, ки дар он ҷомеашиносон ширкат доштанд.
Ҳамоишро президенти АМИТ, академик Фарҳод Раҳимӣ ифтитоҳ карда, зимни суханронӣ иқрор кард, ки фикри дунявият фақат дар муқовимат бо дунёбезорӣ, ки дар рафтору кирдори аксар ҷунбишҳои мазҳабӣ ва террористӣ мушоҳида мешавад, бартарӣ пайдо кардааст ва айни ҳол рушди ҷомеаҳо бо дарназардошти беш аз пеш густариш пайдо намудани андешаи мутазаккир роҳандозӣ мешавад. Дар Ҷумҳурии Тоҷикистон андешаи мазҳабӣ бо обурангҳои нафрат пайдо кардан ба авомили дунёӣ дар гузашта ва имрӯз зуҳур кардааст.
Узви вобастаи АМИТ, доктори илмҳои сиёсӣ Саймумин Ятимов дар мавзӯи фавқ маърӯза намуда, қайд намуд, ки зуҳуроти бадбинӣ дар натиҷаи аксуламали афрод нисбат ба рушду тараққӣ пайдо мешавад.
Воқеан, баробари зуҳур кардани понисломизм ва афкори Сайид Ҷамолуддини Афғонӣ ва шайх Муҳаммади Абдуҳ омили асоситарини рушди Ғарб, ки ҷудо кардани дин аз давлат буд, рад гардид ва пайравонашон ҷиҳати рух надодани ин вижагиҳо дар тамаддуни исломӣ ҷаҳонбинии диниро сиёсӣ сохтанд ва кунун тамоми ҷунбишҳо ва наҳзатҳои мансуб ба ислом аз ин сарчашма суиистифода мекунанд.
Дар ҳамоиш вазири маориф ва илм Саидзода Раҳимҷон Ҳамро ва муовинонаш ширкат доштанд.
Директори Маркази мероси хаттии назди раёсати АМИТ Раҳматкарим Давлатов дар ҳамоиш маърӯза намуд.
Дар ҳамоиши мазкур табодули афкор байни ҷомеашиносон сурат пазируфт ва аз натиҷаи ин ҳамоиши мусоид ба рушди ҳамҷониби инсони муосир гузориш хоҳем дод.
Адиб, олим ва асосгузори адабиёти муосири тоҷик. Аввалин Президенти Академияи илмҳои Ҷумҳурии Тоҷикистон. Муаллифи асарҳои «Таърихи амирони манғитияи Бухоро», «Таърихи инқилоби фикрӣ дар Бухоро», «Намунаи адабиёти тоҷик», «Дохунда», «Ғуломон», «Ёддоштҳо» ва дигар асарҳо, ки ба 29 забони хориҷӣ нашр шудаанд.
Олим, академики Академияи Илмҳои ИҶШС, арбоби ҳизбӣ ва давлатӣ, муаллифи китоби оламшумули «Тоҷикон» ва зиёда аз 300 асару мақолаҳо.
Шоири халқӣ, раиси Иттифоқи нависандагони Тоҷикистон, Қаҳрамони меҳнати сотсиалистӣ, Раиси Кумитаи якдилии халқҳои Осиё ва Африқо. Барои достонҳои «Қиссаи Ҳиндустон»(1948), «Ҳасани аробакаш», «Чароғи абадӣ», «Садои Осиё»,(1960) «Ҷони ширин» (1963) бо ҷоизаҳои давлатии ИҶШС, ҶШС Тоҷикистон ва байналмилалии ба номи Ҷ. Неҳру (1967) сарфароз шуда буд.
Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон. 19 ноябри соли 1992 дар иҷлосияи XVI Шўрои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон раиси Шўрои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон, 6 ноябри соли 1994 бори аввал, солҳои 1999, 2006 ва 2013 Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон интихоб гардидаст.
Нусратулло Махсум (Лутфуллоев) ходими давлатӣ ва ҳизбӣ. Солҳои 1924-1926 раиси Кумитаи инқилобии ҶМШС Тоҷикистон, солҳои 1926-1933 раиси Кумитаи Иҷроияи Марказии ҶШС Тоҷикистон.
Ходими давлатӣ ва ҳизбӣ. Солҳои 1929-1931 котиби Ҳизби коммунистии ҶШС Тоҷикистон, солҳои 1933-1937 Раиси Кумитаи Иҷроияи Марказии ҶШС Тоҷикистон.
