Санаи 06-уми марти соли 2024 дар Академияи миллии илмҳои Тоҷикистон бахшида ба Рӯзи модар таҳти унвони «Муҷассамаи гӯёи зиндагӣ» чорабинии бошкӯҳи фарҳангӣ баргузор гардид.
Дар оғози чорабинӣ президенти Академияи миллии илмҳои Тоҷикистон Хушвахтзода Қобилҷон Хушвахт кулли занону бонувонро бо самимияти беандоза ба ин рӯзи фараҳбахш табрику таҳният гуфта, нақши онҳоро дар пешрафти ҳама соҳаҳои ҳаёти иҷтимоӣ муҳим арзёбӣ намуд. Зикр гардид, ки дар даврони соҳибистиқлолӣ дастгирии давлатии занону бонувон ва таҳкими мақоми онҳо дар ҷомеа яке аз самтҳои меҳварии сиёсати иҷтимоии Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмонро ташкил медиҳад.
Дар рафти чорабинӣ аз ҷониби роҳбарияти АМИТ як қатор занону бонувон барои хизматҳои шоён дар рушди илми тоҷик бо Сипоснома ва Ифтихорномаҳои Академияи миллии илмҳои Тоҷикистон, Кумитаи кор бо занон ва оилаи назди Ҳукумати Ҷумҳури Тоҷикистон, Ҳизби Халқии Демократии Ҷумҳурии Тоҷикистон дар шаҳри Душанбе ва ноҳияи Шоҳмансур қадршиносӣ шуданд.
Аз ҷумла, ходими пешбари имлии шуъбаи таҳқиқоти инфрасохторӣ, н.и.и. Мирзоева Ҷононбибӣ Пируншоевна бо «Ифтихорнома»-и Академияи миллии илмҳои Тоҷикистон ва Шарафидинова Гулчеҳра Ёдгоровна бо «Ифтихорнома»-и Ҳизби Халқии Демократии Ҷумҳурии Тоҷикистон дар ноҳияи Шоҳмансури шаҳри Душанбе қадрдонӣ карда шуданд.
+992 (37) 221-67-50 Главная |
Карта сайта |
Контакты |
![]()






Адиб, олим ва асосгузори адабиёти муосири тоҷик. Аввалин Президенти Академияи илмҳои Ҷумҳурии Тоҷикистон. Муаллифи асарҳои «Таърихи амирони манғитияи Бухоро», «Таърихи инқилоби фикрӣ дар Бухоро», «Намунаи адабиёти тоҷик», «Дохунда», «Ғуломон», «Ёддоштҳо» ва дигар асарҳо, ки ба 29 забони хориҷӣ нашр шудаанд.
Олим, академики Академияи Илмҳои ИҶШС, арбоби ҳизбӣ ва давлатӣ, муаллифи китоби оламшумули «Тоҷикон» ва зиёда аз 300 асару мақолаҳо.
Шоири халқӣ, раиси Иттифоқи нависандагони Тоҷикистон, Қаҳрамони меҳнати сотсиалистӣ, Раиси Кумитаи якдилии халқҳои Осиё ва Африқо. Барои достонҳои «Қиссаи Ҳиндустон»(1948), «Ҳасани аробакаш», «Чароғи абадӣ», «Садои Осиё»,(1960) «Ҷони ширин» (1963) бо ҷоизаҳои давлатии ИҶШС, ҶШС Тоҷикистон ва байналмилалии ба номи Ҷ. Неҳру (1967) сарфароз шуда буд.
Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон. 19 ноябри соли 1992 дар иҷлосияи XVI Шўрои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон раиси Шўрои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон, 6 ноябри соли 1994 бори аввал, солҳои 1999, 2006 ва 2013 Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон интихоб гардидаст.
Нусратулло Махсум (Лутфуллоев) ходими давлатӣ ва ҳизбӣ. Солҳои 1924-1926 раиси Кумитаи инқилобии ҶМШС Тоҷикистон, солҳои 1926-1933 раиси Кумитаи Иҷроияи Марказии ҶШС Тоҷикистон.
Ходими давлатӣ ва ҳизбӣ. Солҳои 1929-1931 котиби Ҳизби коммунистии ҶШС Тоҷикистон, солҳои 1933-1937 Раиси Кумитаи Иҷроияи Марказии ҶШС Тоҷикистон.







