27-уми ноябри соли 2025, дар Муассисаи давлатии «Театри давлатии академии драмавии опера ва балети ба номи Садриддин Айнӣ», бо ташаббуси Кумитаи иҷроияи ҲХДТ дар ноҳияи Шоҳмансур бахшида ба таҷлили 31-солагии таъсисёбии ҲХДТ ва бо мақсади қадрдонии ғолибони даври ноҳиявии озмуни умумишаҳрии ҳизбии «Кумитаи иҷроияи ибтидоии фаъол», «Ташкилоти ибтидоии фаъол», «Вакили ташаббускор», «Корманди шоиста», «Беҳтарин таблиғотчии ҳадафҳои барномавӣ» ва «Хабарнигори варзида», таҳти унвони «ҲХДТ – меъмори давлатдории навини тоҷикон» ҳамоиши тантанавӣ доир гардид.
Дар он роҳбари Дастгоҳи Кумитаи Иҷроияи Марказии ҲХДТ – Хонзода Абдураҳмон Умар, раиси Кумитаи иҷроияи ҲХДТ дар шаҳри Душанбе – Шоҳиён Абдураҳим Маҳмадулло, раиси Кумитаи иҷроияи ҲХДТ дар ноҳияи Шоҳмансур – Каримзода Нилуфар Раҳмоналӣ, муовини раиси ноҳияи Шоҳмансур – Зуҳурзода Заррина, роҳбарон ва намояндагони кумитаву ташкилотҳои ибтидоии ҳизбии ноҳияи Шоҳмансур, вакилони маҷлисҳои вакилони халқи шаҳриву ноҳиявӣ, аъзои намояндагии Ташкилоти ҷамъиятии ҷавонон «Созандагони Ватан», курсантони Академияи ВКД Ҷумҳурии Тоҷикистон ва намояндагони воситаҳои ахбори омма ҳузур доштанд.
Дар ин чорабинии ҳизбӣ барои иштироки фаъолона дар даври ноҳиявии озмуни умумишаҳрии ҳизбӣ, дар номинатсияи «Ташкилоти ибтидоии фаъол» саҳми арзанда гузоштан дар тадбиқи бандҳои Барномаи ҲХДТ, масъулиятнокӣ дар иҷрои супоришҳои сохторҳои болоии ҳизб ва тақвияти фаъолияти дохилиҳизбӣ Ташкилоти ибтидоии «Навоварон»-и Кумитаи иҷроияи ибтидоии «Хирадмандон»-и Ҳизби Халқии Демократии Тоҷикистон дар Академияи миллии илмҳои Тоҷикистон бо ДИПЛОМ сарфароз гардонида шуд.
+992 (37) 221-67-50 Асосӣ |
Харитаи сомона |
Тамосҳо |
![]()








Адиб, олим ва асосгузори адабиёти муосири тоҷик. Аввалин Президенти Академияи илмҳои Ҷумҳурии Тоҷикистон. Муаллифи асарҳои «Таърихи амирони манғитияи Бухоро», «Таърихи инқилоби фикрӣ дар Бухоро», «Намунаи адабиёти тоҷик», «Дохунда», «Ғуломон», «Ёддоштҳо» ва дигар асарҳо, ки ба 29 забони хориҷӣ нашр шудаанд.
Олим, академики Академияи Илмҳои ИҶШС, арбоби ҳизбӣ ва давлатӣ, муаллифи китоби оламшумули «Тоҷикон» ва зиёда аз 300 асару мақолаҳо.
Шоири халқӣ, раиси Иттифоқи нависандагони Тоҷикистон, Қаҳрамони меҳнати сотсиалистӣ, Раиси Кумитаи якдилии халқҳои Осиё ва Африқо. Барои достонҳои «Қиссаи Ҳиндустон»(1948), «Ҳасани аробакаш», «Чароғи абадӣ», «Садои Осиё»,(1960) «Ҷони ширин» (1963) бо ҷоизаҳои давлатии ИҶШС, ҶШС Тоҷикистон ва байналмилалии ба номи Ҷ. Неҳру (1967) сарфароз шуда буд.
Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон. 19 ноябри соли 1992 дар иҷлосияи XVI Шўрои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон раиси Шўрои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон, 6 ноябри соли 1994 бори аввал, солҳои 1999, 2006 ва 2013 Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон интихоб гардидаст.
Нусратулло Махсум (Лутфуллоев) ходими давлатӣ ва ҳизбӣ. Солҳои 1924-1926 раиси Кумитаи инқилобии ҶМШС Тоҷикистон, солҳои 1926-1933 раиси Кумитаи Иҷроияи Марказии ҶШС Тоҷикистон.
Ходими давлатӣ ва ҳизбӣ. Солҳои 1929-1931 котиби Ҳизби коммунистии ҶШС Тоҷикистон, солҳои 1933-1937 Раиси Кумитаи Иҷроияи Марказии ҶШС Тоҷикистон.








