ВАХДАТИ МИЛЛӢ – ПОЯИ СУБОТИ ҶОМЕА ВА ОМИЛИ БАҚОИ ДАВЛАТ
Дар тӯли таърих ҳар гоҳе ки миллате муттаҳид ва сарҷамъ буд, ба қуллаҳои баланди пешрафт, ифтихор ва худшиносии миллӣ расид. Ваҳдати миллӣ натанҳо нишони якпорчагии халқ аст, балки неруест, ки миллатро аз вартаи нестӣ ба сӯи нуру умед раҳнамун месозад. Барои миллати тоҷик, ки таърихи ҳазорсола, фарҳанги ғанӣ ва забони пурқимат дорад, ваҳдат натанҳо як зарурат, балки шарти ҳастии давлатдорӣ ва пояи устувори суботи миллӣ мебошад.